برای بسیاری از سازمان‌ها، حساب‌های سرویس Active Directory (AD) افکار فراموش شده‌ای هستند که در پس‌زمینه باقی می‌مانند، مدت‌ها پس از آنکه هدف اصلی‌شان فراموش شده است. برای بدتر کردن اوضاع، این حساب‌های سرویس یتیم (که برای برنامه‌های قدیمی، وظایف زمان‌بندی شده، اسکریپت‌های اتوماسیون یا محیط‌های تست ایجاد شده‌اند) اغلب با رمزعبورهای منقضی نشده یا کهنه فعال باقی می‌مانند.